Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2022

Το επιθυμητό πακέτο εκπαιδευτικού τουρισμού: Η περίπτωση της Ελλάδας# EduTourism

 

Έρευνα πεδίου διεξήχθη στην Ελλάδα σε 1066 νέους 16- 25 ετών και σε 826 επαγγελματίες τουρισμού και εκπαιδευτικούς, στο πλαίσιο υλοποίησης της Πράξης EduTourism.  Στόχο της έρευνας πεδίου αποτέλεσε η αποτύπωση των απόψεων των ομάδων στόχου για θέματα εκπαιδευτικού τουρισμού, τις προοπτικές αυτού, τις ενέργειες που πρέπει να υλοποιηθούν για την ενίσχυση του και τα εκτιμώμενα χαρακτηριστικά των σχετικών προτάσεων. Διερευνήθηκαν οι τουριστικές συνήθειες και επιθυμίες των συμμετεχόντων, σε συνδυασμό με πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Στο 1ος σκέλος των ερευνών διερευνήθηκαν οι απόψεις των συμμετεχόντων για τον εκπαιδευτικό τουρισμό και συναφή θέματα. Από τη μία μεριά οι νέοι διαπιστώθηκε ότι είναι εξοικειωμένοι σε μέτρια προς αρκετά καλά επίπεδα με την έννοια της συγκεκριμένης μορφής θεματικού τουρισμού. Στην πλειοψηφία τους έχουν συμμετάσχει σε σχετικές δραστηριότητες, μέσω σχολικών εκδρομών εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Οι λόγοι συμμετοχής τους είναι σχεδόν ισόποσα μοιρασμένοι, άλλοι επειδή θέλουν να επισκέπτονται νέα μέρη και άλλοι λόγω των σπουδών τους και απαντούν πως είναι αρκετά ικανοποιημένοι από τις δράσεις. Διατείνονται δε στο μεγαλύτερο ποσοστό ότι επιθυμούν μελλοντικά να λάβουν συμμετοχή σε σχετικές δράσεις. Ο πληθυσμός της 1ης έρευνας έγινε φανερό ότι κατά κύριο λόγο ταξιδεύει με παρέα μέσω ταξιδιωτικού πρακτορείου.

Από την άλλη μεριά ο πληθυσμός που συμμετείχε στην 2η έρευνα εργάζεται τόσο στον κλάδο της εκπαίδευσης όσο και στον κλάδο του τουρισμού. Οι περισσότεροι δεν έχουν οργανώσει ή λάβει μέρος σε δράσεις εκπαιδευτικού τουρισμού. Όσοι συμμετείχαν σε σχετικές δράσεις έμειναν κατά κύριο αρκετά ικανοποιημένοι.

Στο 2ο μέρος της έρευνας εξετάστηκαν οι τουριστικές συνήθειες των συμμετεχόντων. Οι περισσότεροι νέοι αφενός, ταξιδεύουν με παρέα επιλέγοντας προορισμούς με γνώμονα τη φυσική ομορφιά, τη δυνατότητα ψυχαγωγίας και τα αξιοθέατα ιστορικού/αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, με στόχο την προσωπική τους ανάπτυξη. Θεωρούν ακόμα ελκυστικές τις περιοχές σε μεγάλο ποσοστό, που συνδυάζουν φυσική ομορφιά, ιστορία και πολιτισμό και στοιχεία παράδοσης.

Οι εκπαιδευτικοί από τους συμμετέχοντες της 2ης έρευνας αφετέρου, θεωρούν σε ποσοστό 80% ότι τα πακέτα εκπαιδευτικού τουρισμού χρειάζεται να περιλαμβάνουν στοιχεία τυπικής και άτυπης/μη τυπικής εκπαίδευσης, καθώς. Από τη σκοπιά των επαγγελματιών τουρισμού πιστεύουν σε ποσοστό 79% ότι ο εκπαιδευτικός τουρισμός αποτελεί πηγή εσόδων για τις επιχειρήσεις.

Στο 3ο σκέλος της έρευνας διερευνήθηκαν οι επιθυμίες και οι προτάσεις των συμμετεχόντων αναφορικά με την ανάδειξη του εκπαιδευτικού τουρισμού στην Κρήτη. Αναγνωρίζουν βέβαια πως η Κρήτη σε μεγάλο βαθμό μπορεί να αναδειχθεί μέσα από την ιστορία/αρχαιολογία, το φυσικό περιβάλλον, την παράδοση και τη γαστρονομία της.  Η πλειοψηφία των νέων θεωρούν πως το κόστος, η προσβασιμότητα, το θεματικό αντικείμενο και η δυνατότητα απόκτησης πιστοποιητικού αποτελούν χαρακτηριστικά που θα προσελκύσουν περισσότερους συμμετέχοντες σε δραστηριότητες εκπαιδευτικού τουρισμού. Παράλληλα οι περισσότεροι επιθυμούν να συνοδεύεται από ξενάγηση και ψηφιακές εφαρμογές.

Ο πληθυσμός της 2ης έρευνας πεδίου σε μεγάλο ποσοστό πιστεύει ότι ένα πακέτο εκπαιδευτικού τουρισμού μπορεί να συμβάλλει στην επέκταση της τουριστικής περιόδου, στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας και να αποτελέσει μια βιώσιμη πρόταση εκπαιδευτικού τουρισμού . Θεωρούν δε ότι η Κρήτη χαρακτηρίζεται για την γαστρονομία, την ιστορία/αρχαιολογία και την παράδοση της. Οι συμμετέχοντες και από τις δύο έρευνες πεδίου συμφωνούν ότι το νησί έχει αξιοποιηθεί μέτρια προς αρκετά όσον αφορά σε δραστηριότητες εκπαιδευτικού τουρισμού. Τα στοιχεία που καταδεικνύουν ως εμπόδια στην ανάπτυξη του είναι η έλλειψη γνώσεων, έλλειψη πόρων καθώς και η δυσκολία στην οργάνωση τέτοιων δραστηριοτήτων.

 Όσον αφορά στην ελκυστικότητα του προϊόντος εκπαιδευτικού τουρισμού πιστεύουν ότι το κόστος, η προσβασιμότητα και το θεματικό αντικείμενο καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την επιλογή του από τους πιθανούς συμμετέχοντες. Παράλληλα θεωρούν ότι ένα τέτοιο προϊόν χρειάζεται να περιλαμβάνει τοποθεσίες περιβαλλοντολογικού ενδιαφέροντος, αρχαιολογικού χώρος, στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, φεστιβάλ και μουσεία σε μεγαλύτερο βαθμό.

Τέλος οι συμμετέχοντες και από τις δύο έρευνες πεδίου ανταποκρίνονται θετικά για μελλοντική εμπλοκή τους σε δραστηριότητες εκπαιδευτικού τουρισμού. Επομένως εσείς τι χαρακτηριστικά πιστεύετε ότι χρειάζεται να διαθέτει ένα πακέτο εκπαιδευτικού τουρισμού στην Κρήτη;

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2022

Εκπαιδευτικός Τουρισμός – Ένα νέο τουριστικό «προϊόν»

 

Βολτυράκη Ελένη, Υπεύθυνη κρατήσεων σε ξενοδοχειακή μονάδα, Φοιτήτρια ΠΜΣ Διοίκηση Επιχειρήσεων Φιλοξενίας και Τουρισμού, ΕΛΜΕΠΑ


Η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και ταυτόχρονα ο εμπλουτισμός του τουριστικού προϊόντος αποτελεί αντικείμενο πολυετούς συζήτησης που σκοπό έχει την ενίσχυση της τουριστικής οικονομίας. Η οικονομική κρίση των προηγούμενων ετών, τα προβλήματα που δημιούργησε η πανδημία καθώς και η εποχικότητα που χαρακτηρίζει την τουριστική προσφορά και ζήτηση, ειδικά σε προορισμούς μαζικού τουρισμού, καθιστούν επιτακτική την χάραξη στρατηγικών για την επέκταση της τουριστικής περιόδου. Ένας από τους στόχους τόσο της Ευρωπαϊκής, όσο και της Ελληνικής τουριστικής πολιτικής είναι η δημιουργία και προώθηση νέων τουριστικών μορφών και «προϊόντων» που πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις.

 Στο κάδρο αυτής της προσπάθειας μπαίνουν οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των επισκεπτών καθώς και των εμπλεκόμενων φορέων του τουρισμού ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Ως προς αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσε να στοχεύσει και ο εκπαιδευτικός τουρισμός. Ως εκπαιδευτικό τουρισμό ορίζουμε τα ταξίδια και τις μετακινήσεις που βασικό σκοπό έχουν την απόκτηση γνώσης (τυπικής και άτυπης), καθώς και τον εμπλουτισμό των εμπειριών του επισκέπτη μέσα από εκπαιδευτικές δράσεις. Οι δράσεις αυτές μπορεί να βασίζονται είτε σε τυπικές μορφές μάθησης, είτε έχουν ως βάση τους γενικότερες βιωματικές και διαδραστικές εμπειρίες.

 Στο πλαίσιο των παραπάνω, το πρόγραμμα «Ανάδειξη του Εκπαιδευτικού Τουρισμού για την Προώθηση της Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Edu-tourism)», στοχεύει στη βαθύτερη κατανόηση των νέων και των επαγγελματιών (εκπαιδευτικών και τουριστικών επιχειρηματιών) αναφορικά με την ανάπτυξη δράσεων εκπαιδευτικού τουρισμού σε Ελλάδα και Κύπρο αντίστοιχα.

 Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε νέους (16 – 25 ετών) αναφέρθηκε ότι η εμπειρία του ταξιδιού σε μια άλλη περιοχή /χώρα, η επαφή με το διαφορετικό, η ανταλλαγή γνώσεων και η επικοινωνία σε μια άλλη γλώσσα, διαμορφώνει μια εναλλακτική στάση ως προς τον τουρισμό. Η εμπλοκή των νέων – συμμετεχόντων με την ιστορία, τη πολιτιστική κληρονομιά, το πλούσιο φυσικό περιβάλλον, τα σημεία θρησκευτικού ενδιαφέροντος, καθώς και τη τοπική γαστρονομική παράδοση, θα μπορούσαν να γίνουν εφαλτήριο ώστε ο τουρισμός να μπει σε διαφορετικές βάσεις (περισσότερο βιώσιμες) και η τουριστική δραστηριότητα να υφίσταται ακόμη και σε μήνες εκτός της καθιερωμένης τουριστικής σεζόν.

 Σύμφωνα με τους συμμετέχοντες στην έρευνα θα πρέπει αρχικά να αποσαφηνιστεί   ακριβώς η έννοια του εκπαιδευτικού τουρισμού και αντίστοιχα να υπάρξει πληρέστερη ενημέρωση προς την ευρύτερη εκπαιδευτική κοινότητα αναφορικά με το νέο αυτό τουριστικό «προϊόν», τόσο εντός όσο και εκτός των γεωγραφικών συνόρων. Έπειτα, θα πρέπει να οριστούν κατάλληλες και ενδιαφέρουσες θεματικές διαδρομές που να δίνουν τη δυνατότητα για μια εναλλακτική προσέγγιση και γνωριμία υφιστάμενων τουριστικών προορισμών σε Κρήτη και Κύπρο αντίστοιχα. Τέλος, θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια αναφορικά με τη σύνδεση μεταξύ της εκπαιδευτικής και της τουριστικής κοινότητας.

 Μελετώντας και αξιοποιώντας ότι έχει συζητηθεί μέχρι σήμερα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η σωστή οργάνωση του εγχειρήματος θα αποφέρει εκτός από τα οικονομικά οφέλη για τις εμπλεκόμενες περιοχές – προορισμούς, και ένα δυναμικό αποτύπωμα στη τοπική τουριστική βιομηχανία. Συνεπώς προτείνεται η μύηση των νέων ανθρώπων σε μια διαφορετική ταξιδιωτική  εμπειρία (πέρα από τη καθιερωμένη Ήλιος – Θάλασσα) που θα εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα την δημιουργία ενός ποιοτικά βιώσιμου τουρισμού, που είναι και ο κύριος στόχος για τα επόμενα χρόνια.

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2022

Γνωρίζεις τι είναι η παιχνιδοποίηση της μάθησης;

 



Στη διαδικασία της μάθησης η ενσωμάτωση της παιχνιδοποίησης δεν ήταν δύσκολο να επιτευχθεί και να καθιερωθεί ως νέα τεχνική εκπαίδευσης.

Ειδικότερα η μάθηση μέσω της παιχνιδοποίησης περιλαμβάνει τον καθορισμό του επιδιωκόμενου στόχου του παιχνιδιού, τις βασικές λειτουργίες, το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται/το σενάριο και τους κανόνες εξέλιξης/ ανταγωνισμού/ προόδου, αφού διαθέτει μηχανισμούς ανατροφοδότησης.

Σύμφωνα με τον Deterding στον ορισμό που δίνει για την παιχνιδοποίηση ονοματίζει τέσσερεις άξονες που συνιστούν τη δημιουργία της:

1.  Παιχνίδι (Game)

2.  Κομμάτι (Element)

3.  Σχεδιασμός (Design)

4.  Περιβάλλον εκτός Παιχνιδιού (Non-Game Contexts)

 Με την αναφορά στο Παιχνίδι προχωρά σε διαχωρισμό  ανάμεσα στην έννοια games και play. Η πρώτη έννοια συνδέεται με κανόνες, ανταγωνισμό, στόχους και επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ενώ η δεύτερη έχει σχέση με ευρύτερες κατηγορίες και αναφέρεται σε σχεδιασμούς που επιφέρουν διάθεση για παιχνίδι. Επομένως γίνεται λόγος για δύο διαφορετικές κατηγορίες με διαφορετικούς σκοπούς και επιδιώξεις από τη χρήση τους.

Με τον όρο Κομμάτι γνωστοποιείται πως οι gamified εφαρμογές κάνουν χρήση κάποιον στοιχείων των παιχνιδιών, σε αντίθεση με τα σοβαρά παιχνίδια που σχεδιάζονται για χρήση σκοπών μη ψυχαγωγικών σκοπών.

Ο όρος Σχεδιασμός αναδεικνύει ότι υπάρχουν κι άλλες, πέρα από τις gamified εφαρμογές που έχουν προχωρούν σε επαναχρησιμοποίησης δεδομένων των παιχνιδιών. Στην περίπτωση αυτή συνήθως δεν χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία εφαρμογών με ψυχαγωγικούς σκοπούς. Στην περίπτωση της παιχνιδοποίησης, ωστόσο, ο σχεδιασμός της εκάστοτε εφαρμογής είναι καίριας σημασίας έτσι ώστε να φέρει αποτελέσματα, επίτευξη στόχου και να συμβάλλει στη δημιουργία μιας εμπειρίας για τον εκπαιδευόμενο.

Τέλος το Περιβάλλον εκτός Παιχνιδιού συνδέει όλες τις εφαρμογές που δημιουργούνται για να αξιοποιηθούν τα στοιχεία των παιχνιδιών για λόγους μη ψυχαγωγίας. Ο Deterding υποστηρίζει ότι δεν διαφαίνονται προφανή πλεονεκτήματα με τη χρήση της παιχνιδοποίησης εντός συγκεκριμένου πλαισίου, αλλά να γίνεται εφαρμογή για διαφορετικούς σκοπούς, όπως η εκπαίδευση.

Πως εντάχθηκε η ΤΠΕ στην εκπαίδευση;

 


Ο όρος ΤΠΕ αναφέρεται σε όλα τα μέσα πληροφορικής τεχνολογίας, δηλαδή τους υπολογιστές, τα συστήματα, τις ψηφιακές συσκευές, τα λογισμικά κλπ. Η ΤΠΕ βρίσκεται στην καθημερινότητα του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού και οι επιδράσεις της μπορεί να εντοπιστούν στις πτυχές της κοινωνίας, όπως η εκπαίδευση και η απασχόληση.

Η δεκαετία του 1980 σηματοδοτεί την εισαγωγή της στον κλάδο της εκπαίδευσης. Πραγματοποιείται για πρώτη φόρα η εφαρμογή και ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στην διαδικασία της διδασκαλίας και της μάθησης, κυρίως με τη μορφή ραδιοφώνου, τηλεόρασης και κάποιων ηλεκτρονικών υπολογιστών. Μέχρι τον 21ο αιώνα ο ηλεκτρονικός υπολογιστής συνιστά την κατεξοχήν σύνδεση της εκπαίδευσης με την τεχνολογία, καθώς άνοιξε το δρόμο για την πρόσβαση στις πληροφορίες μέσω της χρήσης του διαδικτύου.

Πλέον η χρήση της ΤΠΕ αποτελεί καθημερινότητα για εκπαιδευόμενους και εκπαιδευτές, αφού ανήκει πλέον στις νέες παιδαγωγικές μεθόδους που έχουν εδραιωθεί τη σύγχρονη εποχή. Ο ρόλος του εκπαιδευτή από πηγή γνώσης έχει μετατραπεί σε καθοδηγητή και συνοδοιπόρο στο ταξίδι ανακάλυψης της γνώσης.

Από την άλλη μεριά έχει αποδειχθεί ότι η διδασκαλία με τη χρήση νέων τεχνολογιών ενισχύει την ενεργή στάση των μαθητών, μιας και καλούνται να μάθουν πως να χειρίζονται τους υπολογιστές σωστά έτσι, ώστε να αποκτήσει και η χρήση διδακτική αξία. Ακόμη συμβάλλει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων των μαθητευόμενων, αφού δίνεται η δυνατότητα να δημιουργεί, να παρατηρεί, να αναζητά, να διαπιστώνει, να κρίνει και να εξάγει συμπεράσματα.

Ωστόσο είναι αναγκαίο να λαμβάνεται υπόψιν η παιδαγωγική αξιοποίηση της ΤΠΕ στη διαδικασία της μάθησης. Οι νέες τεχνολογίας δεν μπορούν από μόνες τους να δημιουργήσουν μαθησιακά αποτελέσματα στο σχολείο ή σε άλλο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Εντάσσονται σε ένα ευρύτερο παιδαγωγικό και διδακτικό πλαίσιο και χρησιμοποιούνται επικουρικά μαζί με άλλες παιδαγωγικές μεθόδους και πρακτικές.

Εξ'αποστάσεως εκπαίδεση: Μορφές και μέθοδοι διδασκαλίας

 


Η βιομηχανική επανάσταση και η τεχνολογική ανάπτυξη σε επίπεδο μεταφορών και τηλεπικοινωνιών άνοιξαν το δρόμο για την δημιουργία εξ ’αποστάσεως διδασκαλίας. Τα διαδικτυακά περιβάλλοντα υποστηρίζουν τη διεξαγωγή της εξ ‘αποστάσεως εκπαίδευσης η οποία διακρίνεται από την απόσταση που έχει ο εκπαιδευτής με τους εκπαιδευόμενους, αλλά και οι εκπαιδευόμενοι μεταξύ τους. Ωστόσο η έλλειψη φυσικής παρουσίας στον ίδιο χώρο δεν στέκεται εμπόδιο στην εκπαιδευτική διαδικασία, αφού οι ψηφιακές αίθουσες διδασκαλίας είναι διαμορφωμένες να παρέχουν τη δυνατότητας αμφίδρομης επικοινωνίας με άμεσο διάλογο, ακόμη κι αν οι μαθητές βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά.

 

Η 1η μορφή εξ ‘αποστάσεως διδασκαλίας είναι η σύγχρονη εκπαίδευση, η οποία πραγματοποιείται μέσα από διαδικτυακές πλατφόρμες και το μάθημα παραδίδεται «ζωντανά», σε προκαθορισμένη μέρα και ώρα. Τα εργαλεία που μπορεί να αξιοποιηθούν είναι η γραπτή συνομιλία, ο διαμοιρασμός παρουσιάσεων και πληροφοριών, οι συνεργατικοί πίνακες, η κοινή χρήση εφαρμογών, που καθιστούν τη διαδικασία συνεργατική και διαδραστική.

 

Η ασύγχρονη εκπαίδευση αποτελεί τον 2ο τρόπο διεξαγωγής της εξ ‘αποστάσεως διδασκαλίας και το χαρακτηριστικό που τη διακρίνει είναι πως η παράδοση του μαθήματος από τον εκπαιδευτή δεν ταυτίζεται με το χρόνο που ο εκπαιδευόμενος θα επιλέξει να διαβάσει το υλικό. Η εν λόγω μορφή εκπαίδευσης βρίσκεται στις εκπαιδευτικές πλατφόρμες σε μορφή ηλεκτρονικού υλικού και συνήθως συνοδεύεται από ένα χρονοδιάγραμμα μελέτης. Τα εργαλεία που τη συνοδεύουν είναι οι πίνακες συζητήσεων, τα κοινόχρηστα ημερολόγια, η επικοινωνία μέσω email, οι υπερσύνδεσμοι, οι παρουσιάσεις και οι ψηφιακές βιβλιοθήκες.

 

Η σύγχρονη εκπαίδευση έχει αποδειχθεί πως προωθεί την ενεργή συζήτηση και την αλληλεπίδραση μεταξύ των εκπαιδευόμενων και του εκπαιδευτές. Η ταχύτητα και η αμεσότητα που υπάρχει δίνει τη δυνατότητα άμεσης ανατροφοδότησης, ακριβώς όπως στην παραδοσιακή τάξη. Ωστόσο δεν παρέχει τη δυνατότητα ευελιξίας, καθώς είναι αυστηρά προγραμματισμένη και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να υπάρξουν τεχνικά προβλήματα στη σύνδεση που παρεμποδίζουν τη εκπαιδευτική διαδικασία.

 

Η ασύγχρονη εκπαίδευση παρέχει τη δυνατότητα ο εκπαιδευόμενος να ορίσει το ρυθμό της μάθησης και όλο το εκπαιδευτικό υλικό υπάρχει στην πλατφόρμα μάθησης και μπορεί να ανατρέξει καθ’ όλη τη διάρκεια και να το ξαναδιαβάσει. Το μειονέκτημα της ασύγχρονης διδασκαλίας είναι η απομόνωση των εκπαιδευόμενων αφού απουσιάζει η ζωντανή συζήτηση και αλληλεπίδραση, αλλά και ο κίνδυνος να μειωθεί το ενδιαφέρον και ο ενθουσιασμός των εκπαιδευόμενων για τη μαθησιακή διαδικασία.

Τέλος υπάρχει και το μοντέλο της μικτής μάθησης που συνδυάζει τα πλεονεκτήματα της σύγχρονης και της ασύγχρονης μορφής εκπαίδευσης. Απαιτεί δηλαδή τη διαδικτυακή ζωντανή παρουσία των εκπαιδευτών και των εκπαιδευόμενων, σε συγκεκριμένο χρόνο δίνοντας την ευκαιρία της αλληλεπίδρασης. Υπάρχει όμως και εκπαιδευτικό υλικό που πλαισιώνει τη διαδικασία, προσφέροντας την ευελιξία και τη ρύθμιση στο χρόνο και στο ρυθμό διαβάσματος.

 

Πως διαμορφώνεται η εκπαίδευση τον 21ο αιώνα;

 



Οι γοργοί ρυθμοί εξέλιξης των τεχνολογικών μέσων, εφαρμογών και εργαλείων στην εποχή που διανύουμε επιφέρει νέες προκλήσεις στην εκπαίδευση. Ήδη η χρήση του διαδικτύου κατέχει πλέον καίριο ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η αξιοποίηση παιχνιδιών που υπάρχουν σε πλατφόρμες μάθησης, η δημιουργία ιστοσελίδων και η αναζήτηση όρων ηλεκτρονικά, η εξ ’αποστάσεως διδασκαλία είναι μόνο λίγα από τα παραδείγματα που προκαλούν τέτοιες σκέψεις.

H γενιά των μαθητών της σύγχρονης κοινωνίας μπορεί εύλογα να ειπωθεί ότι έχει και την μεγαλύτερη οικειότητα με το διαδίκτυο, λόγω της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών και προγραμμάτων από μικρή ηλικία, αφού είναι και γόνοι μιας καθομολογία τεχνολογικής εποχής. Η εξοικείωση τούτη έχει αξιοποιηθεί για να διευκολύνει τη διαδικασία της μάθησης υποβοηθώντας ,με τη χρήση διάφορων μέσων, τη διδασκαλία.

Οι εκπαιδευτικοί από την άλλη μεριά αποκτούν καινούριο ρόλο, ένα ρόλο συνεργατικό και επικουρικό στο ταξίδι της δόμησης και ανακάλυψης της γνώσης, αντικαθιστώντας αυτόν του κύριου και μοναδικού φορέα της γνώσης. Απαιτούμενη πλέον ανάγκη βέβαια αποτελεί η κατάρτιση των εκπαιδευτών πρώτα έτσι, ώστε να βρίσκονται σε θέση να οργανώσουν τα μαθήματα με τη χρήση των εργαλείων ΤΠΕ και να ανταπεξέρχονται εν γένει στις ανάγκες της εποχής. 

Τέλος βάσει των δεδομένων από τη Διεθνή Επιτροπή η εκπαίδευση και η γνώση του 21ου αιώνα χρειάζεται να ενθαρρύνει τον εκπαιδευόμενο να μαθαίνει, να ενεργεί, να ζει και να συνεργάζεται, καθώς και να υπάρχει.

Επομένως γίνεται αντιληπτό αφενός πως η εισαγωγή της τεχνολογίας στην εκπαιδευτική διαδικασία φαίνεται να έχει δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο διδασκαλίας, να δημιουργεί κίνητρο και ενδιαφέρον στους εκπαιδευόμενους. Οι σύγχρονοι εκπαιδευόμενοι αφετέρου, γεννιούνται και περικλείονται από τεχνολογικά ερεθίσματα κάνοντας χρήση ψηφιακών μέσων  ήδη από την προσχολική ηλικία. Οι δύο παραπάνω παράμετροι συνδυαστικά άνοιξαν το δρόμο για τη δημιουργία νέου πλαισίου για τους στόχους της εκπαίδευσης.


Γιατί ταξιδεύουν οι άνθρωποι;

 

Η ανάγκη για επαφή είναι αυτή που κίνησε τον άνθρωπο ήδη από την αρχαιότητα να ταξιδέψει σε διαφορετικούς πολιτισμούς ώστε να πάρει στοιχεία και να μεταδώσει τα δικά του. Όταν εφευρέθηκαν οι πρώτες μορφές χερσαίων και θαλάσσιων μεταφορικών μέσων ξεκίνησαν και τα  πρώτα οργανωμένα ταξίδια. Οι άνθρωποι από τα εύπορα κοινωνικά στρώματα της Μεσοποταμιάς, της Αιγύπτου και της Ελλάδας  μπόρεσαν να μετακινούνται για λόγους εμπορικούς, πολιτισμικούς, θρησκευτικούς αλλά και ψυχαγωγικούς.

Η ρωμαϊκή περίοδος σηματοδοτεί την ανάπτυξη του τουρισμού με τη δημιουργία των ρωμαϊκών οδών, που διευκόλυνε την πραγματοποίηση ταξιδιών στην Ευρώπη. Οι πρώτα οργανωμένοι ταξιδιωτικοί οδηγοί εμφανίζονται, για να εκμεταλλευτούν τις προσφορές τους οι εύποροι κατά τις θερινές διακοπές που θεσπίστηκαν το μήνα Αύγουστο.

Την περίοδο του Βυζαντίου κάνει την εμφάνιση του το φαινόμενο της φιλοξενίας σε μοναστήρια και εκκλησίες και δημιουργούνται οι πρώτοι ξενώνες, αλλά η κατάκτηση του Βυζαντίου από τους Οθωμανούς να εμποδίζει την ανάπτυξη της τουριστικής κίνησης. Την μεσαιωνική περίοδο όμως πραγματοποιούνται ταξίδια για θρησκευτικούς λόγους και πολιτιστικά δρώμενα με κύριο τόπο άφιξης τους Άγιους Τόπους.

Φτάνοντας στην σύγχρονη περίοδο του τουρισμού τον 17ο αιώνα, κάνουν την εμφάνισή τους  τα ταξίδια, γνωστά ως Grand Tour. Αποτελούν μέρος της εκπαίδευσης των νεαρών ευγενών, στοχεύοντας στην ανάπτυξη της πνευματικής τους καλλιέργειας. Η βελτίωση στο οδικό δίκτυο, με την εφεύρεση της άμαξας κάνει τα ταξίδια γρηγορότερα και πιο βολικά. Τον 18ο αιώνα πραγματοποιούνται ταξίδια για χρήση ιαματικών λουτρών και θεμάτων υγείας.

Με την εξάπλωση του σιδηροδρόμου ανοίγει πλέον και ο δρόμος για την οικοδόμηση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και για τη δημιουργία οργανωμένων ταξιδιωτικών πρακτορείων. Ακόμη ξεκινούν τα ταξίδια σε μακρινούς προορισμούς με τα πρώτα ατμόπλοια, που μειώνουν και τα κόστη μετακίνησης.

Εφεξής οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις του 20ου με την εφεύρεση αυτοκινήτων, νέων δομών όπως χιονοδρομικά κέντρα και καταλύματα και την μείωση των τιμών, ο τουρισμός εξαπλώνεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και τα κίνητρα των ταξιδιών αποκτούν και ψυχαγωγικό χαρακτήρα.

Στη σύγχρονη εποχή ταξίδια πραγματοποιούνται από ανθρώπους όλων των κοινωνικών στρωμάτων καθώς υπάρχει πληθώρα επιλογών και τα κίνητρα για απόδραση διαφέρουν. Άλλοι επιλέγουν τον μαζικό τουρισμό, άλλοι τις εναλλακτικές διακοπές.

Ο θεματικός τουρισμός δεν αποτελεί παρθενογένεση του 21ου αιώνα, όπως φαίνεται και από την ιστορική αναδρομή. Οι μορφές του εκπαιδευτικού, θρησκευτικού, πολιτιστικού, τουρισμού υγείας προϋπήρχαν των μαζικών μετακινήσεων και επανεμφανίζονται μετά τις επιπτώσεις του τελευταίου σε κοινωνικό και περιβαλλοντολογικό επίπεδο.

Περιηγηθείτε στο Εθνικό Δασικό Πάρκο & Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Αθαλάσσας

  Το πάρκο Αθαλάσσας βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Λευκωσίας με συνολική έκταση 840 εκταρίων. Έχει κηρυχθεί από το 1990 σε Εθνικό Δασικό ...